روز دوم کاری

سلام بر دوستای خوبم

ببخشید که مدتها نبودم ولی به یادتون بودم

بالاخره بعد از مدتها تلاش و دوندگی تازه امروز ی میز کوچکی در کنار  ی اتاق کوچک دبیرخانه بهم دادند تا همینجا بتونم بنویسم

خوبیش اینه که حداقل میتونم دوباره وب نویسی و وب گردی رو از نو شروع کنم

و ارتباطات گذشته رو با دوستای خوب قدیمی تجدید کنم

ممنون از دوستان خوبم که منو فراموش نکردند

حال این روزهای من: همون طور که گفتم تو ی اتاق کوچک تو ی سازمان دولتی مشغول به کارم و حداقل تا دو سال دیگه همینجام و از همینجا می نویسم

این روزها تنهایی خیلی آروم و خوشم برا خودم

فعلا دوست ندارم کسی رو به خلوت خودم راه بدم تا آرامشم گرفته نشه

فعلا حرف دیگه ای برا گفتن ندارم

براتون آرزوی خوشحالی و خوشبختی دارم

مراقب خودتون باشین

بای