ترکم نکن (ne me quitte pa)

این هم یه آهنگ فرانسوی که ترجمه فارسیش هم زیرش گذاشتم

من کلا به آهنگ های فرانسوی خیلی علاقه دارم 

 بیشتر فیلم هایی که نگاه می کنم و موزیک هایی که گوش میدم  فرانسوی هستند که بهش علاقه دارم

دانلود در انتهای پست

Ne me quitte pas

Jacques Brel

1959

Ne me quitte pas

Il faut oublier

Tout peut s'oublier

Qui s'enfuit déjà

Oublier le temps

Des malentendus

Et le temps perdu

A savoir comment

Oublier ces heures

Qui tuaient parfois

A coups de pourquoi

Le cœur du bonheur

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Moi je t'offrirai

Des perles de pluie

Venues de pays

Où il ne pleut pas

Je creuserai la terre

Jusqu'après ma mort

Pour couvrir ton corps

D'or et de lumière

Je ferai un domaine

Où l'amour sera roi

Où l'amour sera loi

Où tu seras reine

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Je t'inventerai

Des mots insensés

Que tu comprendras

Je te parlerai

De ces amants-là

Qui ont vu deux fois

Leurs cœurs s'embraser

Je te raconterai

L'histoire de ce roi

Mort de n'avoir pas

Pu te rencontrer

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

On a vu souvent

Rejaillir le feu

D'un ancien volcan

Qu'on croyait trop vieux

Il est paraît-il

Des terres brûlées

Donnant plus de blé

Qu'un meilleur avril

Et quand vient le soir

Pour qu'un ciel flamboie

Le rouge et le noir

Ne s'épousent-ils pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Je ne vais plus pleurer

Je ne vais plus parler

Je me cacherai là

A te regarder

Danser et sourire

Et à t'écouter

Chanter et puis rire

Laisse-moi devenir

L'ombre de ton ombre

L'ombre de ta main

L'ombre de ton chien

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

Ne me quitte pas

ژاک برل

رها-ام مکن!

رهایم مکن!

باید فراموش‌کرد

همه‌ی آن‌چه فراموش‌شدنی ست

و همه‌ی آن‌چه تاکنون از دست‌مان گریخته است

باید فراموش‌کرد زمانِ کج‌فهمی‌ها را

و زمانِ از دست رفته را

یعنی که باید

فراموش کرد این ساعت‌ها را

که گاه زخم می‌زنند

با ضربه‌های چرا

به قلب سعادت ما

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

من، به تو هدیه می‌کنم

مرواریدهایِ‌ باران را

کز سرزمینی آمده است

که در آن باران نمی‌بارد

من می‌کاوم زمین را

لحظاتی پس از مرگ‌ام

تا بپوشانم اندامت را

با قطعه‌هایی از طلا و نور

من سرزمینی را می‌سازم

که در آن عشق فرمانرواست

که در آن عشق حکمرواست

که در آن تو ملکه‌اش باشی

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

من، برایت واژگانی سودایی

می‌آفرینم

تا تنها تو آنها را درک کنی

من، با تو سخن می‌گویم

با واژگانی دلداده

که دوبار افروختگی قلب‌هایشان

را دیده‌اند

من، برایت بازمی‌گویم

داستانِ آن شاهی را

کز ندیدن‌ات

جان سپرد.

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

بارها دیده‌ایم

فورانِ‌ آتش را

از آتشفشانی پیر

و ما نیز انگاشتیم که پیر شده‌ایم.

و باز آشکار شد

زمین‌های سوخته

که گندم بسیار می‌دادند

چون ماهی پربار

و هنگامی که شب درمی‌رسد

سرخی و سیاهی

با یکدیگر نمی‌مانند

چرا که آسمان می‌درخشد

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

دیگر نمی‌گریم

دیگر نمی‌گویم

تنها پنهان می‌شوم

تا تو را ببینم

که می رقصی و می خندی

تا به تو گوش فرادهم

که می خوانی و می خندی

بگذار تا

سایه‌ی سایه‌ات شوم

تا سایه‌ی دستت شوم

یا نه حتی بگذار تا سایه‌ی سگت شوم

اما، اما رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!

رهایم مکن!