من نیز می توانستم بمانم اما آمدم
آمدم تا از نو شروع کنم
شروعی که شاید پایانش مثل گذشته تلخ نباشد
مثل گذشته همراه با سختی و رنج نباشد
همه چیز یک رویا بود، رویایی که هیچ وقت به واقعیت بدل نشد
روزی روزگاری ،رویاهایی بود، عشقی بود و زندگی
ولی همه چیز پایان یافت
من به بیگانه پناه بردم نامهربان نبود
من به خویش پناه بردم جز نامهربانی ندیدم
این پایان نبود
پایان روزهایی که هنوز ادامه داشتند
ادامه داشتند تا شاید بهتر شوند
از همه بریدم و به گوشه ای پناه بردم ولی باز همان تکرار گذشته بود
و من خسته می شوم از تکرارها
گویا هیچ چیز پایانی ندارد و گویا من بی همه و من تنها و من در غربت
آری دیگر چیزی معنی ندارد ، اینجا بوی عشق نمی دهد، اینجا آرامشی نیست
هر شب به امید صبحی بهتر
ولی آن صبح کی باشد
خدایا ...
سلام دوست عزیز
اینقدر غمگین نباش دنیا که به آخر نرسیده
باورکن اگر به این نکته اعتقاد نداشتم و مطمئن نبودم هرگز نمیگفتم
خداهمیشه حواسش به انسانها هست او ما رو میبینه و کمکمون میکنه
فکر کردی تو تنها کسی هستی که روزهای سختی رو سپری میکنی
به خدا توکل کن و از اون کمک بخواه
موفق باشی
ممنون دوست خوب
...
خیلى زیبا مینویسى دوستم...همیشه یه شاهکار دارى.
طبیعتا حرفهامو اینجا می نویسم....
دوسش داشتم ولی یکم ناامیدانه بود...
ادم زمانی به چیزی میرسه که دیگه دیره...
خب وقتی دیر بشه دیگه چه فایده
پس امید برای رسیدن به چی؟ برای وقتی که دیر بشه؟
اینجا بوى عشق نمیدهد....
اگه تمایل به تبادل لینک داری ابتدا ما را با نام سایت ایرانیان لینک کنید سپس به ما خبر دهید تا شمارا لینک کنیم.
ادرس ما : www.mohammadrajaei.rozblog.com
ممنون دوست
اهل تبادل لینک نیستم.
امید به فرصت دوباره...
به امید نا امیدی...